Betste Bócheser vasteloavendsjikke,
Wat hant vier ’t sjun jehad. Rejere uvver ’t Kalkbookse-riech. Op 14 jannewaar vörrig joar, woeët iech noa (jans) lank waade entlich jeproclameerd als Prins Tom I. Wat woar dat sjiek. Vuur inge volle narretempel kroog iech de kap mit mieng veere, de ambstkette en dea sjieke scepter um zoeë de vasteloavend, i j’n Durp en doa boese, oes tse draage. Tsezaame mit mieng kling hoeëgheede, ’t Lotte en d’r Sjo en natuurlich ozze keiridder Margot jonge vier vuurop in jiddere polonaise. Ing klasse herrezietsong, ing sjtampevolle receptie, mie nieëtje Fam dat prinses woeët bij ‘mieng’ Wilhelmien en als kieësj op d’r vlaam och nog inge jeweldige optsooch vol mit zonnesjieng. Wat huj v’r ós nog mieë kenne wunsje. Iech wil mich da och jeer bedanke bij d’r verein, natuurlich bij mieng vrouw, bij de wieëte in durp, alle vereine die vasteloavend oes draage mit in ’t bijzonder ós vrung van de Zoefülle, mer vuural bij uuch: de Bócheser luu die ós durpje jroeës hoade. Iech hof uuch allenuj tse zieë op zamstig d’r 13e of zondig d’r 14e januar wen ós nuj hoeëgheede jepresenteerd weade, want die zalle dat besjtimt juus e zoeë sjiek vinge wie vier.
Bóches, Alaaf!
Prins Tom